روبرتو مانچینی در ۲۷ نوامبر سال ۱۹۶۴ در یسی ایتالیا به دنیا آمد.




مانچینی فوتبال خود را به عنوان مهاجم در سال ۱۹۸۱ در تیم اف. ث. بولونیا آغاز کرد و در اولین فصل حضورش، ۳۰ بازی انجام داد و ۹ گل زد. بین سال های ۱۹۸۲ و ۱۹۹۷ برای سمپدوریا جنوا بازی کرد و آنجا در مجموع به همراه زوج خط حمله خود، جان لوکا ویالی نقش عمده ای در این که این سال ها به موفق ترین سال های تاریخ باشگاه تبدیل شود، داشت.

مانچینی در ۲۴۲ بازی لیگ برای جنوا به میدان رفت و در آن مدت ۱۳۲ گل به ثمر رساند. چهار بار با این تیم قهرمان جام حذفی ایتالیا شد و در سال ۱۹۹۱ تیمش را به تنها قهرمانی در سری A تا آن زمان رهنمون کرد. به علاوه جنوا با مانچینی در سال ۱۹۹۰ قهرمان جام در جام اروپا شد و دو سال بعد به فینال لیگ قهرمانان باشگاه های اروپا رسید که در آن بازی در وقت اضافه تسلیم اف. ث. بارسلونا از اسپانیا شد.
بعد از پانزده سال بازی در جنوا، در سال ۱۹۹۷ به مدت سه سال به لاتزیو رم پیوست که در آنجا ۸۷ بازی انجام داد و ۱۵ گل هم زد. وی با این تیم در سال ۲۰۰۰ قهرمان ایتالیا، و دوبار در سال های ۱۹۹۸ و ۲۰۰۰ قهرمان جام حذفی شد. در سال ۱۹۹۹ نیز دوباره قهرمان جام در جام اروپا و سوپرجام اروپا شد. 
در تابستان سال ۲۰۰۰ در لاتزیو دستیار سرمربی سوئدی این تیم، اسون گوران اریکسون شد و در ژانویه سال ۲۰۰۱ بازهم به عنوان بازیکن به باشگاه انگلیسی لیچستر سیتی رفت و تنها یک ماه در این تیم ماند. 
● در تیم ملی
مانچینی در تیم ملی ایتالیا درخششی نداشت و هیچ گاه نتوانست موفقیتی به دست آورد. بین سال های ۱۹۸۴ و ۱۹۹۴، ۳۶ بار پیراهن تیم ملی کشورش را به تن کرد و چهار گل هم زد و با این تیم در سال ۱۹۸۸ درجام ملت های اروپا در آلمان و نیز در سال ۱۹۹۰ د رجام جهانی در کشور خود حضور داشت. پس از اختلاف و درگیری با آریگو ساکی، پیش از آغاز جام جهانی ۱۹۹۴ از تیم ملی کناره گیری کرد.
● فعالیت به عنوان مربی
بلافاصله بعد از اتمام دوران فعالیت به عنوان بازیکن، در فوریه سال ۲۰۰۱ سرمربی باشگاه فیورنتینا شد و در همان سال این تیم را به قهرمانی جام حذفی ایتالیا رسانید. پس از سقوط اجباری این تیم به لیگ دسته دوم، مانچینی هم در سال ۲۰۰۲ به لاتزیو رم رفت و دو سال در انجا ماند و قهرمانی جام حذفی سال ۲۰۰۴ را برای این تیم به ارمغان آورد. به علاوه توانست تیمش را راهی لیگ قهرمانان اروپا کند که البته در همان مرحله اول حذف شدند. 
روبرتو مانچینی از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸ سرمربی اینتر میلان بود و در اولین فصل حضورش در این تیم، قهرمان جام حذفی و سوپرجام ایتالیا شد. فصل ۰۶/۲۰۰۵ اینتر میلان تحت هدایت وی قهرمان سری A شد، فصلی که در آن، یوونتوس تورین و آ. ث. میلان به خاطر رسوایی رشوه و تبانی، به کسر امتیاز محکوم شدند. وی دراین فصل قهرمانی جام حذفی را هم یک بار دیگر به دست آورد. اینتر میلان در فصل ۰۷/۲۰۰۶ بازهم قهرمان ایتالیا شد. در ۱۲ مارس سال ۲۰۰۸، مانچینی کناره گیری اش از این تیم پس از پایان فصل را اعلام کرد، اما یک روز بعد با قصد این که قراردادش را تا سال ۲۰۱۲ تمدید کند، حرفش را پس گرفت. مانچینی در تاریخ ۲۹ مارس سال ۲۰۰۸، باوجود آن که به تازگی سومین قهرمانی پیاپی لیگ را کسب کرده بود، به دلیل اختلاف با بازیکنان و مدیران تیم که روز به روز هم بیشتر می شد، از سرمربیگری اینتر برکنار شد.
● افتخارات
ـ به عنوان بازیکن:
ـ در تیم ملی
ـ مقام سوم جهان: ۱۹۹۰
▪ در باشگاه
ـ قهرمان جام حذفی ایتالیا: ۱۹۸۵، ۱۹۸۸، ۱۹۸۹، ۱۹۹۴، ۱۹۹۸، ۲۰۰۰
ـ قهرمان جام در جام اروپا: ۱۹۹۰، ۱۹۹۹
ـ قهرمان سوپرجام ایتالیا: ۱۹۹۱، ۱۹۹۸
ـ قهرمان سری A ایتالیا: ۱۹۹۱، ۲۰۰۰
● افتخارات شخصی:
ـ بهترین بازیکن سری A ایتالیا به انتخاب فدراسیون فوتبال این کشور: ۱۹۹۷
ـ جایزه "جرین دورو" به عنوان بهترین بازیکن سری آ: ۱۹۸۸، ۱۹۹۱
● به عنوان مربی:
ـ قهرمان جام حذفی ایتالیا: ۲۰۰۱، ۲۰۰۴، ۲۰۰۵، ۲۰۰۶
ـ قهرمان سوپرجام ایتالیا: ۲۰۰۵، ۲۰۰۶
ـ قهرمان سری A ایتالیا: ۲۰۰۶، ۲۰۰۷، ۲۰۰۸